علمی؛فرهنگی؛هنری
موسی حسن نژادعلمی؛فرهنگی؛هنری
موسی حسن نژادسوخت
بازیافت بنزین از بخار بنزین
نخستین طرح جمع‌آوری بخارات بنزین در بزرگترین انبار نفت حاشیه پایتخت با هدف کاهش بخار بنزین به ویژه در اطراف منازل مسکونی و افزایش روزانه 300 هزار لیتری تولید بنزین بدون ساخت پالایشگاه هفته‌جاری افتتاح میشود.
از سال 1387 تاکنون دولت با واگذاری یک ماموریت جدید به وزارت نفت، اجرای پروژه‌ای به عنوان کهاب (کاهش، هدایت، انتقال و بازیافت بخار بنزین) در سطح جایگاههای سوخت، انبارهای نفت و نفتکشهای جاده پیما اجرایی شده است.
در حال حاضر حدود 80 انبار ذخیره سازی فرآورده‌های نفتی، بیش از 10 هزار نفتکش جاده پیما و بالغ بر سه هزار باب جایگاه سوخت مایع در سطح کشور فعال است که مطابق با مصوبات دولت، کنترل بخار بنزین در این سه محور در دستور کار شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران قرار گرفته است.
برای اجرای این پروژه آن دسته از جایگاههای سوختی که در نزدیکی منازل مسکونی قرار دارند در اولویت جمع آوری بخار بنزین قرار گرفته اند، بر این اساس، حجم قابل توجهی از آلاینده‌های زیست محیطی ناشی از توزیع بنزین در جایگاه‌ها به منازل مسکونی اطراف منتقل نخواهد شد.
در فاز نخست هدایت بخار بنزین از مخازن زیر زمینی جایگاههای سوخت به نفتکشهای جاده پیما در دستور کار قرار گرفت ضمن آنکه در مرحله دوم این پروژه هم جمع آوری بخار بنزین در زمان سوخت گیری خودروها اجرایی خواهد شد.
آمارهای رسمی حاکی از آن است که در شرایط فعلی در 97 درصد از جایگاههای کشور به تجهیزات جمع آوری و هدایت بخار بنزین از مخازن زیر زمینی به نفتکشهای جاده پیما تجهیز شده‌اند، ضمن آنکه برای اجرای این بخش از طرح بومی سازی دو کالای استراتژیک با موفقیت به پایان رسیده است.
این پروژه زیست محیطی به ازای جمع‌آوری هر یک‌هزار لیتر بخار بنزین، حدود 1.5 لیتر بنزین تولید و مجددا به چرخه مصرف باز می‌گردد
هدف نهایی از اجرای طرح جمع آوری و استحصال بخار بنزین در جایگاههای سوخت را بازیافت روزانه 300 هزار لیتر بنزین در کشور به منظور اجرای کل این پروژه به 230 میلیارد تومان سرمایه گذاری نیاز است که پیش بینی می شود با تکمیل و راه اندازی تمامی مراحل طرح از تولید سالانه بالغ بر 110 میلیون لیتر بازیافت بخار بنزین جلوگیری شود.
از سوی دیگر از ابتدای سال‌جاری تاکنون، به طور متوسط روزانه حدود 60 میلیون لیتر بنزین در سطح کشور مورد استفاده قرار گرفته است که با مصرف این میزان بنزین، به طور میانگین روزانه حدود 200 میلیون لیتر بخارات بنزین در سطح جایگاههای سوخت، انبارهای ذخیره‌سازی فرآورده نفتی و نفتکشهای جاده‌پیما تولید و منتشر میشود.
این در حالی است که در صورت کامل این پروژه زیست محیطی به ازای جمع‌آوری هر یک‌هزار لیتر بخار بنزین، حدود 1.5 لیتر بنزین تولید و مجددا به چرخه مصرف باز می‌گردد و به عبارت دیگر، با اجرای این طرح روزانه 300 هزار لیتر و سالانه 110 میلیون لیتر در مصرف بنزین ایران صرفه‌جویی حاصل میشود.
در حال حاضر حدود 80 انبار ذخیره سازی فرآورده‌های نفتی، بیش از 10 هزار نفتکش جاده پیما و بالغ بر سه هزار باب جایگاه سوخت مایع در سطح کشور فعال است
هفته جاری نخستین طرح جمع آوری بخارات بنزین در انبارهای ذخیره سازی فرآورده‌های نفتی کشور به طور رسمی در مدار بهره برداری قرار می گیرد.
با نصب تجهیزات جدیدی در یکی از بزرگترین انبارهای نفت پایتخت (انبار نفت شمالغرب تهران) امکان استحصال نزدیک به 10 هزار لیتر بنزین بازیافت شده و ورود این فرآورده پرطرفدار نفتی به چرخه مصرف فراهم خواهد شد.
این در حالی است که پیش از این در تعدادی از جایگاههای سوخت استان تهران و البرز هم جمع آوری بخارات بنزین اجرایی شده است.
نفس
تنظیم باد نفس
انسان موجودی است با قابلیت رشد و کمال که می تواند هر روزِ خود را بهتر از دیروزش بسازد. پیشرفت در مسایل مادی و معنوی تنها از ویژگی های انسان است که هیچ موجودی در این عالم چنین دارایی عظیمی ندارد.
اما مشکل اینجا است که گاه انسان در برخی از ابعاد زندگی رشد روز افزونی می یابد و سرآمد می شود, اما در ابعاد دیگر وجودش همانند یک طفل نوباوه باقی می ماند.
راستی اگر می توانستیم قیافه ای از انسان را ببینیم که مجموعه ابعاد مادی و معنوش را نشان می داد, برخی قیافه ها چه مضحک و خنده دار به نظر می آمد. درست مثل کاریکاتوری از یک بدنساز چاق و چله به همراه سر یک کودک دو ساله و یا یک مرد سیاه چهره لاغر با دستانی سفید و تپلی.
شاید دیده باشیم ثروتمندانی را که بویی از دینداری و ارزشهای انسانی نبرده اند و تنها حسابهای بانکیشان سر به فلک کشیده است. و یا نمازگزارانی را که خرقه تزویر به تن کرده اند و بی عرضگی خود را در کسب معاش به گردن معنویات و نماز و راز و نیاز گذارده اند.
حتی تحصیل کرده هایی که لقب دکتری را به یدک می کشند اما توان گرداندن یک زندگی دو نفره را هم ندارند. و یا صاحب منصبانی که سخن گفتن با همسر و فرزندان خود را نیاموخته اند.
رشد بادکنکی
در این میان جناب شیطان نیز دست روی دست نگذاشته و بیکار ننشسته است. گویا او هم یک تلمبه قوی باد در دست دارد و از آن برای رشد بادکنکی انسانها استفاده خوبی می برد.
باید دانست که روح و دل انسان یکی از موجودات انعطاف پذیر این عالم است. انعطافی که رشد و پیشرفت انسان را تضمین می کند. اما شیطان از این انعطاف پذیری برای مقصود خودش بهره می گیرد.
ثروت عامل بسیار موثری در رشد بادکنکی انسانها است.
عامل دیگری که همانند ثروت خطرناک است و به رشد بادکنکی می انجامد, جایگاه و مقبولیت است. سوت کشیدن هواداران و هورای طرفداران, چنان طوفانی در دل انسان برپا می کند که آرامش او را می رباید.
قارون نمونه تاریخی مناسبی است که می تواند بهترین درس آموز این نکته پراهمیت باشد. او نمونه یک بادکنک کم ظرفیت بود که به شیطان اجازه داد آنقدر در دل و جان او بدمد تا در نهایت, کارش به انفجار و ترکیدگی برسد. انفجاری با صدایی مهیب به بلندای کل تاریخ.
قارون از بستگان نزدیک حضرت موسی علیه‌السلام بود و از دانشمندان قوم بنی اسرائیل به حساب می آمد و آگاهی قابل ملاحظه ای نسبت به تورات داشت. همچنین زیبا و خوش صدا بود. اما آنچه او را بر سر زبانها انداخت, ثروت فراوان او بود. قرآن در مورد اموال او می گوید:
وَ آتَیْناهُ مِنَ الْکُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ. 1
ما آن قدر از گنجها به او داده بودیم که حمل کلیدهاى آن براى یک گروه زورمند مشکل بود!
و خلاصه اینکه او از پول و ثروت و علم و دانش و زیبایی و خوش صدایی چیزی کم نداشت و هر آنچه را که کمال ظاهری یک انسان است, دارا بود.
اما همه این نعمتهایی که خداوند در اختیار او قرار داده بود به جای آنکه او را خدایی کند و شکرگزار این همه نعمت, شیطان صفت کرده بوده و طغیانگر.
باد غرور و تکبر چنان در جان او افتاد که رو در روی پیامبر خدا ایستاد و فخرفروشی را سرمشق خود قرار داد. قرآن نیز گناه او را تکبر و سرکشی معرفی کرده است. 2
او نخست در صف مؤمنان بود. ولى غرور، ثروت او را به آغوش کفر کشید و به قعر زمین فرستاد. کارش به جایی رسید که برای نمایش ثروتش به مردم کاروانی چهار هزار نفره تشکیل داد تا نشان دهد کسی از او بالاتر نیست. 3
بنابراین، ثروت عامل بسیار موثری در رشد بادکنکی انسانها است.
عامل دیگری که همانند ثروت خطرناک است و به رشد بادکنکی می انجامد, جایگاه و مقبولیت است. سوت کشیدن هواداران و هورای طرفداران, چنان طوفانی در دل انسان برپا می کند که آرامش او را می رباید.
در این شرایط است که شیطان, پی در پی در دل او باد غرور می دمد و مثل یک بالن بزرگ او را روانه آسمان تخیلاتش می کند. چنین آدمی دیگران را مورچه می بیند و ارزشی برای آنان قایل نخواهد بود.
امام صادق علیه‌السلام می گوید:
امیر مؤمنان علیه السلام سواره به میان اصحاب خود آمد. آنان دنبال حضرت راه افتادند. حضرت به طرف آنها برگشت و فرمود: کارى دارید؟ عرض کردند: نه، اى امیر مؤمنان! بلکه دوست داریم با شما راه برویم. امام فرمود: برگردید؛ زیرا راه رفتن پیاده با سواره، موجب تباه شدن سواره و خوارى پیاده است. 4
تلمبه شیطان بادهای رنگارنگی را به دل انسان می دمد. همین که دید قدرت, پول, ثروت, علم, دانش, منصب و یا هر مساله مادی دیگری برای انسان فراهم شده و در آن اندکی پیشرفت داشته است, تلنبه اش را به کار می اندازد و قلب انسان را نشانه می گیرد و شروع به دمیدن می کند. دمیدن باد غرور, باد کبر, باد خودخواهی, باد خود بینی و خودپسندی, باد زورگویی و تجاوز و بادهای رنگ وا رنگ دیگر.
سپس امام صادق علیه السلام فرمود:
یک بار هم امیرمؤمنان علیه السلام بر مرکب سوار بود و اصحاب دنبال ایشان به راه افتادند. حضرت فرمود: برگردید؛ زیرا صداى کفش ها در پشت سر مردان، مایه تباهى دل هاى احمقان است.
آری, رشد بادکنکی انسان را به حماقت می کشاند و به قعر نابودی خواهد برد. اما پرسش اساسی این است که چه کنیم تا در این دام شیطان گرفتار نشویم؟
راه حل جلوگیری از رشد بادکنکی
هر انسانی ظرفیتی مشخص دارد و اندازه ظرفیتش با دیگران متفاوت است. مصیبت هنگامی به سراغ ما خواهد آمد که شیطان بتواند بیش از اندازه ظرفیتمان در دل بدمد. اگر وسوسه های او به اندازه ظرفیتمان باشد که مطمئنا به راحتی در برابر او خواهیم ایستاد. مشکل اینجا است که او ما را بیش از ظرفیتمان باد می کند و به نتیجه دلخواهش می رسد.
بنابراین راه حل پیروزی در برابر وسوسه های این چنینی شیطان, تنظیم باد است. تنظیم بادی که متناسب با ظرفیت انسان باشد.
شاید به همین خاطر است که امامان معصوم ما به برخی از یاران خود که از جایگاه و اعتبار و یا ثروت بالایی برخوردار بوده اند, مشق تواضع داده اند. مشقی که آنان را از دام تکبر و غرور برهاند و قدر و اندازه آنان را نشانشان دهد.
یکی از یاران درجه یک امام باقر علیه‌السلام محمد بن مسلم است. او مردی محترم و شرافتمند و در عین حال ثروتمند بود. روزی امام باقر علیه‌السلام به او فرمود: ای محمد! فروتن باش.
محمد بن مسلم هنگامی که به کوفه برگشت, زنبیلى از خرما را به همراه ترازویى برداشت و جلو در مسجد جامع نشست و شروع به داد کشیدن و فروختن خرما کرد. خویشانش آمدند و گفتند: تو آبروى ما را بردى. محمّد گفت: سرورم مرا فرمانى داده است و من هرگز از فرمانش سرپیچى نخواهم کرد و تا همه خرماهاى این زنبیل را نفروشم، این جا را ترک نمى کنم. خویشانش گفتند: حالا که حاضر نیستى دست از خرید و فروش بردارى پس لااقل به کار آسیابانى بپرداز. محمّد, آسیاب و شترى خرید و به کار آسیابانى پرداخت. 5
پناه می بریم به خداوند از شر این شیطان رانده شده!
نوشته سیدمصطفی بهشتی - گروه دین و اندیشه تبیان
1- قصص, 76
2- عنکبوت, 39
3- قصص, 79
4- المحاسن, ج 2, ص470
5- بحارالانوار, ج 75, ص 121
کسب و صنعت
اندرزهایى براى اهل کسب و صنعت
هر صاحب صنعت و کسبى، اگر در صنعت و کسب خویش نیتش را اصلاح کند؛ یعنى قصدش این باشد که این شغل را براى بندگان خدا انجام مىدهم که نیازشان را برآورم و به اندازه خودم خدمتى به اجتماع کرده باشم؛ البته اساس کارش بر مبناى صحیحى استوار شده و از عمرش بهره کافى جهت آخرتش مىبرد.
اگر هر فردى شغل خاصى اختیار نکند و هر کس بخواهد همه نیاز خودش را خودش بر آورد، از کار دین و دنیایش باز ماند و دنیا خراب شود و کسى را وقتی برای طاعت نمی باشد.
حق تعالى از کمال حکمت و غایت قدرت، هر شخصى را به خدمتى نصب کرده است که چون اهل صنعت و حرفهها به آن خدمت قیام نمایند، امور اجتماع اداره مىگردد.
اندرزهایى براى اهل کسب و صنعت
باید سوداگران و صنعت گران بر وفق فرمان حق، کار کنند. امانت را به جاى آورند و در کلیه حالات، دستورات شرع را از نظر دور ندارند. کسب خود را از مال حرام است معامله ننمایند مگر آن که حرام بودن مالش را ندانند.
هرگز عیب جنس خود را نپوشاند و انصاف را نگه دارد و اگر مشترى قیمت جنس را نمىداند، از او زیادتر نگیرد . از غل و غش سخت بپرهیزد.
سخن رسول خدا صلى الله علیه و آله درباره غش در معامله
رسول خدا صلى الله علیه و آله روزى در بازار مىرفت. یک نفر مقدارى گندم ریخته و مىفروخت. پیغمبر صلى الله علیه و آله دست مبارکش را میان گندم کرد، دستش تر گردید! فرمود: این چیست؟ صاحب گندم گفت: باران خورده است.
حضرت فرمود: چرا آنچه تر بود بر روى آن نگذاشتی تا همه ببینند؟
آنگاه فرمود: هر کس غش کند (در معامله با خلایق، خیانت نماید) از ما (و از امت من) نیست(1).
و یا امام علی علیه السلام می فرمایند: ترازو ها را کم نگذارید و که کم فروشی رواج خواهد یافت و مردم دچار قحطی و کمی محصول خواهند شد. (بحارالانوار ج 103 ص 107 )
امام علی علیه السلام می فرمایند: ای اهل بازار تقوای خدا پیشه کنید و از قسم خوردن پرهیز کنید که قسم سرمایه تجارت را از بین می برد و برکت را نابود می کند. (بحار الانوار ج103 ص102)
هیزم کن زحمتکش همنشین داوود پیغمبر صلى الله علیه و آله
انسان باید سعى کند از کسب و دست رنج خودش به نیازمندان بهرهاى رساند.
روایت شده است که: حضرت داوود (علیه السلام) در ضمن مناجاتش با حق تعالى عرض کرد: مىخواهم همنشین خودم را در بهشت ببینم. وحى رسید فردا از شهر بیرون رو، نخستین کسى که بر خورد کردى، همنشین تو در بهشت است. چون داوود از شهر بیرون رفت، شخصى را دید که هیزم به دوش دارد پس از او پرسید کارت چیست؟ گفت: هر روز هیزم جمع مىکنم و به شهر مىآورم و به درهمى مىفروشم- مادرى دارم دو دانگ را به او مىدهم و دو دانگ را در نفقه عیال خود صرف مىکنم و دو دانگ دیگر را به فقرا مىدهم .
حضرت داوود فرمود: سزاوار است که رفیق پیغمبران باشى .
آنگاه فرمود: هر روز پیش من بیا تا آن یک درهم را به تو بدهم و همان گونه که در بهشت رفیقم هستى، در دنیا نیز رفیقم باشى .
فقیر گفت: من این مرتبه را به کسب دست و بار کشى یافتهام، چون از آن دست بر دارم، این مقام و مرتبه نیز برایم نماند، هم بدین منوال بار مىکشم و خدمت خدا و بندگانش مىکنم تا اجل من در رسد .
مال حلال بهترین مالها
براى رسیدن به این مقام، حق تعالى بندگان خود را راهنمایى فرموده است که: از پاکیزههاى مالى که کسب کردهاید، در راه خداوند انفاق کنید(2). حضرت رسول صلى الله علیه و آله پاکیزهترین خوراک شخص را از دست رنج او دانسته است(3).
عده ای از ما منتظریم که از نظر مالی به یک وضع ایده آل برسیم و بعد دست به بذل و بخشش ببریم در صورتی که این نیرنگ شیطانی است که دست ما را برای انفاق پس می زند هر روزی که از خداوند متعال به ما می رسد باید قسنتی از آن را انفاق کنیم تا هم مالمان برکت یابد هم روزی خود را پاک کرده باشیم و هم هم رضایت خداوند باری تعالی را کسب کرده باشیم ،چرا که ناپیداست پایان عمر ما و حرص شدید مال جان را می سوزاند . و هرگز این طمع برطرف نمی شود پی ای که دستت می رسد کاری بکن .
پی نوشت ها :
(1) - لیس منا من غش مسلما (وسائل الشیعه: 12/241).
(2) - یاایهاالذین ءامنو انفقوا من طیبت ما کسبتم بقره: 267.
(3) - اطیب ما اکل الرجل من کسبه (مستدرک الوسائل: 13/9).
فرآوری : محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
رازه ها
رازهای خلقت شگفت انگیز فرشتگان
گروهی از آنان آنقدر عظیم الجثه اند که پاهایشان در طبقات پایین زمین، ثابت و گردن هایشان از آسمان بالا، گذشته است و ارکان وجود و پیکرشان از کرانه های جهان بیرون رفته و شانه های آنها برای حفظ پایه های عرش خدا، آماده و مناسب است .
در اولین خطبه نهج البلاغه، امیرالمؤمنین علی علیه السلام به صورت مبسوط مراحل آفرینش موجودات را شرح می دهد. از آفرینش ملائکه و کرات و آسمان ها و زمین گرفته تا خلقت جمادات و حیوانات و انسان ها در بخش مهمی از این خطبه خلقت ملائکه به صورت کامل شرح داده شده و صفات فرشتگان به صورتی زیبا مطرح گردیده که بیان آن برای ما انسان ها جذاب است.
امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «ثم فتق ما بین السموات العلا فملا هنّ اطواراً من ملائکته، منهم سجود لا یرکعون، و رکوع لا یفقصبون، و صافون لا یتزایلون، و مسبّحون لا یسأمون، لا یغساهم نوم العیون، و لا سهو العقول و ... »
«سپس آسمان های بلند را از هم گشود و آن ها را مملو از فرشتگان مختلف ساخت، گروهی از آنان همواره در سجده اند و رکوع ندارند، و گروهی در رکوعند و یارای ایستادن ندارند، و گروهی در صف هایی ایستاده اند که پراکنده نمی شوند و هیچ گاه خواب به چشمان شان راه نمی یابد و عقل های آنان دچار اشتباه نمی گردد و ... »
از این فراز از خطبه به خوبی استفاده می شود که در میان آسمان ها فاصله هایی وجود دارد که در آغاز به هم پیوسته بودند و سپس از هم باز شدند، و خداوند این فاصله ها را مملو از فرشتگان ساخت. « فملا هن اطواراً من ملائکته »
در خطبه 91 نهج البلاغه نیز به این فاصله ها اشاره شده است، آنجا که می فرماید: «و ملا بهم فروج فجاجها وحشابهم فتوق اجوائها » « بوسیله فرشتگان تمام فاصله های آسمان ها را پر کرد و فاصله جوشان را از آنان مالامال ساخت. »
در ادامه خطبه اول، حضرت علی علیه السلام به بیان اقسام و اصناف فرشتگان پرداخته و آنها را به چهار گروه تقسیم می فرماید: نخست به فرشتگانی اشاره می کند که کارشان عبادت است و آنها را نیز به چند گروه تقسیم می کند، که عده ای در حال سجود، عده ای در حال رکوع، عده ای در حال قیام و ... هستند. در این که آیا منظور از سجود و رکوع و قیام، همان اعمالی است که ما انسان ها انجام می دهیم یا اشاره به مراحل خضوع و عبادت فرشتگان بر حسب مراتب و مقامات آن ها، جای بحث است. اگر فرشتگان را دارای جسم لطیف بدانیم و برای آنها دست و پا و صورت و پشیانی قائل باشیم، معنای اول مناسب تر است و اگر برای آنها جسمی قائل نباشیم، یا آنها را دارای جسم بدانیم اما نه به این شکل، آن گاه معنای دوم مناسب تر خواهد بود.
امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: « سپس آسمان های بلند را از هم گشود و آن ها را مملو از فرشتگان مختلف ساخت، گروهی از آنان همواره در سجده اند و رکوع ندارند، و گروهی در رکوعند و یارای ایستادن ندارند، و گروهی در صف هایی ایستاده اند که پراکنده نمی شوند و هیچ گاه خواب به چشمان شان راه نمی یابد و عقل های آنان دچار اشتباه نمی گردد و ... »
به هر حال کار این مجموعه، همگی عبادت و تسبیح و تقدیس خداوند بزرگ است و گویی غیر از آن، کار دیگری ندارند و جز به عبادت عشق نمی ورزند. ممکن است یکی از فلسفه های خلقت فرشتگان این باشد که انسان ها به عبادت خویش مغرور نشوند و بدانند که هیچ گاه از نظر کمیّت به عبادت فرشتگان نخواهند رسید مگر اینکه معرفت خود را در عبادت بالا ببرند و بدانند که عبادت کردن یا نکردن آن ها، اثری در مقام کبریایی خداوند نمی گذارد و اگر جملگی آن ها کافر گردند، بر دامن کبریایی او گردی نمی شنید، « ان تکفروا فانّ الله غنی عنکم » 1
سپس به بیان مجموعه دوم از فرشتگان پرداخته می فرماید: « و منهم امناء علی وحیه و السنة الی رسله و مختلفون بقضائه و امره »
در واقع این گروه واسطه میان پروردگار و پیامبران و حاملان و ترجمان وحی او هستند. از این تعبیر استفاده می شود که تنها حضرت جبرائیل سفیر وحی الهی نیست بلکه او رئیس سفرای الهی است.
سپس به مجموعه سوم از فرشتگان اشاره کرده، می فرماید: «و منهم الحفظة لعباده و السّدنة لا بواب جنانه»
« حفظه » جمع « حافظ » به معنای نگاهبانان است و در این جا دو معنی می تواند داشته باشد:
یکی نگاهبانان بر بندگان که مراتب اعمال آنان هستند و آن ها را ثبت و ضبط می کنند و دوم نگاهبانان بندگان که آنها را از آفات و بلاها و حوادث مختلف حفظ می کنند که اگر مراقبت آنها نباشد، انسان ها دائماً در معرض خطرات هستند.
سپس به مجموعه چهارم از فرشتگان بزرگ که حاملان عرش الهی هستند اشاره کرده، می فرماید: « و منهم الثّابتة فی الارضین السّفلی اقدامهم و المارقة من السّماء العلیا اعناقهم و الخارجة من الاقطار ارکانهم و المناسبة لقوائم العرش اکتا فهم. »
«گروهی از آنان آنقدر عظیم الجثه اند که پاهایشان در طبقات پایین زمین، ثابت و گردن هایشان از آسمان بالا، گذشته است و ارکان وجود و پیکرشان از کرانه های جهان بیرون رفته و شانه های آنها برای حفظ پایه های عرش خدا، آماده و مناسب است. »
آنگاه به بیان اوصافی از آن ها پرداخته، می افزاید: «چشمان آن ها در برابر عرش او فرو افتاده و در زیر آن بال های خود را به خود پیچیده و میان آن ها و کسانی که در مراتب پایین ترند، حجاب های عزت و پرده های قدرت زده شده است.»
آری قدرت آن ها، قدرت جسمانی نیست بلکه از قدرت فوق العاده روحانی برخوردارند که هیچ کس به مقام آن ها راه پیدا نمی کند و به همین دلیل شایستگی حمل عرش الهی را پیدا کرده اند.
«گروهی از آنان آنقدر عظیم الجثه اند که پاهایشان در طبقات پایین زمین، ثابت و گردن هایشان از آسمان بالا، گذشته است و ارکان وجود و پیکرشان از کرانه های جهان بیرون رفته و شانه های آنها برای حفظ پایه های عرش خدا، آماده و مناسب است»
اصناف ملائکه
سنت الهی بر این جاری شده است که برای نشان دادن قدرت و عظمت خویش و اهداف و اغراض دیگر، امور جهان هستی را به وسیله فرشتگانی که سر بر فرمان او هستند و سستی و سهو و نسیان و کندی در اطاعت ندارند، اداره کند و هر یک از اصناف آن ها برنامه ای معین و منظم داشته و کارگزاران کشور بی انتهای حضرت حق باشند.
انسان هنگامی که درباره اصناف و انواع فرشتگان و برنامه های عظیم و گسترده آنان می اندیشد. احساس کوچکی در خویش می کند که در این عالم پهناور و مملو از کارگزاران حق و صفوف لشکریان خداوند و بندگان گوش به فرمان او، من در چه جایگاهی هستم؟
نتیجه :
با دقیق شدن در این عوالم و خلایق ناشناخته خداوند متعال که اهمیت معرفت الهی برای انسان روشن می شود که بوسیله آن، انسان می تواند از مقام فرشتگان نیز بالاتر رود، فرشتگانی که با این عظمت فرمانبرداری الهی را می کنند و دارای مقامی شامخ تر نزد خداوند هستند و در درجات کمال از انسان با معرفت پایین تر می مانند.
پی نوشت ها :
1) سوره زمر / آیه 7
منابع :
1- قرآن کریم
2- نهج البلاغه، ترجمه مرحوم محمد دشتی
3- پیام امام امیرالمؤمنین علیه السلام ، آیة الله مکارم شیرازی، ج 1
آمنه کریمی
بخش نهج البلاغه تبیان
کامپیوتر( رایانه های بزرگ)
کامپیوتر
رایانه های بزرگ
1-سیستم های رایانه ای بزرگ یا ها آنگونه که در دانش رایانه از آنها یاد می شود سیستم های رایانه ای هستند که می توان آنها را در تاسیسات رایانه ای یافت و به پردازش مقادیر بسیار عظیم داده می پرداند. این رایانه های قدرتمند از حافظه های اصلی بسیار پر سرعت بهره می برند. برنامه وداده هایی که باآنها سرو کار داریم برای دسرسی سریع در آنها نگهداری می شوند. این ماشینهای توانمند(نسبت به رایانه های معمولی) دارای توانایی دریافت دستورات متنوع تر پیچیده تر و بیشتری هستند که سریع تر نیز اجرا می شوند. در حالیکه ممکن است رایانه های کوچکتر بتوانند یک عمل را در چندین مرحله به انجام رسانند امکان دارد یک دستگاه بزرگتر همان کار را با یک دستور العمل به پایان برد.
2-این رایانه ها می توانند از دو دسته باشد:عددی یا قیاسی. رایانه عددی یا همانگونه که بطور معمول از آن یاد می شود رایانه برای مقاصد عام 90% رایانه های بزرگ مورد استفاده امروزی را شامل می شود. این نام از آنجا ناشی می شود که داده هایی که به دستگاه داده می شود از کدهایی که شامل اعداد- عددهای تک رقمی- هستند درست شده است. رایانه عددی به صندوق پول شما عظیم شاهت دارد که می تواند محاسبات را چند مرحله یکی پس از دیگری با سرعت بسیار بالا و ئقت زیاد به انجام رساند.برنامه ریزی با رایانه عددی تقریبا متداولترین (برنامه ریزی) است که به هنگام داده پردازی الکترونیکی در کاربردهای تجاری یا آماری مورد استفاده قرار می گیرد.رایانه ی قیاسی تا حدی شبیه سرعت سنج خودرو کار می کند که در آن محاسبات پیوسته به انجام می رسد.
در مورد مسائلی که با اندازه گیری سرو کار دارد ضرورتا از آن استفاده می شود چون می تواند اندازه گیری های مختلف را بصورت الکترونیکی شبیه سازی یا تقلید کند. هر دو نوع این رایانه ها عددی و قیاسی – از قطعات الترونیکی ساخته شده اند که ممکن است اتاق بزرگی را اشغال کنند.امروزه رایانه عددی قادر به انجام رساندن هرآنچه که نوع قیاسی روزگاری انجام می داد می باش. ضمن اینکه برنامه ریزیش آسان تر وراه اندازی آن کم خرجتر است. به تازگی نوع سیستم رایانه علمی که رایانه ترکیبی نامیده میشود ساخته شده که هر دو نوع در یک مجموعه آمیخته است.